Oneerlijk leven...
Waarom is het leven zo hard
Mag ik niet blij zijn met mijn zijn
Telkens als ik mijn weg heb gevonden
Vind ik geen verlichting, maar pijn
Steeds wanneer ik een trap heb gevonden
Hoopvol en krachtig mijn klim begin
Wordt ruw de trap weer weggerukt
Ik blijf wel zoeken, maar heeft het zin
Het voelt als straf, weer te moeten strijden
Alsof het leven ons geluk wil verslaan
Door steeds opnieuw ellende uit te storten
Ik doe mijn best, maar kan ik blijven staan
Het is gewoon zo oneerlijk
Dat het juist ons weer treft
Alle ellende heeft ons wel gesterkt
Maar het leven is hard, als je dat beseft…
*** geschreven op de dag waarop we hoorde dat mama voor de tweede keer kanker heeft ***
25 maart 2011
Reacties op dit gedicht
| Bert Lagom: | Zondag, augustus 19, 2018 17:11 |
| Amaai, het gedicht is heel mooi geschreven. Maar ik hoop dat dat je mama deze verschrikkelijke kanker weer kan overwinnen en dat dit de laatste keer zou zijn. Veel sterkte. | |
| ~Bl@ck @ngel~: | Zaterdag, augustus 03, 2013 17:56 |
| Ik hoop nu het bijna 2 1/2 jaar later is, dat het goed gekomen is met je moeder. En anders hoop ik dat je het trekt. Groetjes |
|
| anne(22): | Woensdag, augustus 24, 2011 15:14 |
| Het leven is inderdaad oneerlijk, maar de vechtlust zal jullie sterken! Heel veel sterkte gewenst voor jou en je mama! Liefs anne |
|
| Godvader: | Maandag, augustus 22, 2011 20:50 |
| oef :( veel sterkte gewenst vanaf hier!:) gr. Y |
|
| Kaatjes Tralalaatjes : | Maandag, augustus 22, 2011 19:53 |
| Heel veel geluk voor jou en je mama. | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2011 | ||
| Thema's: | ||