~ Guido ~
Het leven in een angst.
Zonder enige zekerheid.
Misschien ben ik je,
Over een paar maanden kwijt.
Het nieuws dat vandaag kwam,
Dat het niet goed is.
Maakt mij banger,
Dan ik al wist.
Het is moeilijk te geloven.
Dat het werkelijk zo moet.
Het nieuws wat me iedere dag,
Steeds weer meer pijn doet.
Iedere dag opstaan,
Met de hoop dat jij er nog bent,
Dit is pas onzekerheid,
Die ik nooit eerder heb gekend.
Laat me niet achter hier alleen.
Laat de Chemokuren aanslaan,
Blijf hier bij mij,
Laat me niet alleen staan.
Je hebt een vrouw en twee meisjes,
Die met je mee leven,
Maar meer als steun en liefde,
Kunnen we niet geven.
× Guido, een sterke man. ×
× In de strijd tegen känker. ×
× Het begon in zijn darmen. ×
× En verder naar zijn alvleesklier en lever. ×
~ Ik ben er voor je ~