Het gaat maar verder en verder

Niets wordt goedgemaakt

de bouten rammelen eraf

Het plaatwerk gaat loszitten

Het wordt een kunst door te lopen

Reparatie is wel gewenst

maar staat niet in het woordenboek

van dit oord, als benen

of eerder nog tenen eraf

zijn verdwenen

is dat nog maar een veeg teken

De horizon wordt groter

je dacht niet mogelijk maar

nu ook je vingers een spoor

van bouten achterlaten

en je schouders ondersteboven

weet je het al: Niet ver meer

tot je tijd is gekomen

een wonder dat je dit nog

lopen kunt noemen en de finish

duikt op als je pezen ontbinden

Je gerammel sterft uit als

je de laatste loodjes gaat

waar levenden

geen pad meer vinden