Jij laat me denken.
Jij laat me denken.
Het is zoals je zei,
wie niets heeft,
heeft niets te verliezen.
Toch moet men telkens kiezen,
tussen iemand die neemt of juist geeft,
en moeilijk getei.
Soms zou je willen,
dat je pad,
voor je uitgestippeld wordt.
Toch verklap ik het kort,
wat men vergat,
maar toch maakt het wel de verschillen.
Je pad is al gestippeld,
ook al denk je soms van niet.
Van strakke huid tot gerimpeld,
de lollige dingen en het verdriet.
Eerst was ik dwalende,
niet wetende wat ik moest doen.
Ik was niet meer stralende,
Zoals ik was als toen.
Maar toen kwam jij in mijn leven,
en alles is nu anders geworden .
Jij hebt mij die rede gegeven,
omdat jij je aan bepaalde dingen stoorden.
En mijn hart voeld de connectie,
de band tussen ons.
Jij geeft me een zelfreflectie,
ik ging van niks naar brons.
Niemand kon mij vertellen wat te doen,
of mij veranderen met hun wijsheid.
Maar jij, jij schopt niet met je voet, maar met een schoen.
en hebt mij van negativiteit bevrijd.
Ik ben er nog niet,
maar kom er wel.
Met geluk en verdriet,
geconnect met jou, red ik het wel.
Your dreams, are mine dreams.
My dreams, are your dreams.
So follow your dreams,
and we will meet again.
Cause all I want, and is left for me.
is to make sure your dreams will come true.
And if they do, mine will too.
Love you deeply girl...still you made me change...
that's why i know, that what i feel,
is real.
Het is zoals je zei,
wie niets heeft,
heeft niets te verliezen.
Toch moet men telkens kiezen,
tussen iemand die neemt of juist geeft,
en moeilijk getei.
Soms zou je willen,
dat je pad,
voor je uitgestippeld wordt.
Toch verklap ik het kort,
wat men vergat,
maar toch maakt het wel de verschillen.
Je pad is al gestippeld,
ook al denk je soms van niet.
Van strakke huid tot gerimpeld,
de lollige dingen en het verdriet.
Eerst was ik dwalende,
niet wetende wat ik moest doen.
Ik was niet meer stralende,
Zoals ik was als toen.
Maar toen kwam jij in mijn leven,
en alles is nu anders geworden .
Jij hebt mij die rede gegeven,
omdat jij je aan bepaalde dingen stoorden.
En mijn hart voeld de connectie,
de band tussen ons.
Jij geeft me een zelfreflectie,
ik ging van niks naar brons.
Niemand kon mij vertellen wat te doen,
of mij veranderen met hun wijsheid.
Maar jij, jij schopt niet met je voet, maar met een schoen.
en hebt mij van negativiteit bevrijd.
Ik ben er nog niet,
maar kom er wel.
Met geluk en verdriet,
geconnect met jou, red ik het wel.
Your dreams, are mine dreams.
My dreams, are your dreams.
So follow your dreams,
and we will meet again.
Cause all I want, and is left for me.
is to make sure your dreams will come true.
And if they do, mine will too.
Love you deeply girl...still you made me change...
that's why i know, that what i feel,
is real.
Reacties op dit gedicht
| WitteFee: | Donderdag, oktober 13, 2011 13:12 |
| Mooi geschreven. Ik heb steeds weer veel herkenning bij jouw gedichten. | |
| mucho: | Vrijdag, september 02, 2011 10:05 |
| zijn die vrouwenschoenen daar voor bedoeld ik vroeg me al af waar ze die allemaal voor nodig hadden ze slijten natuurlijk bij het leven:D |
|
| mucho: | Vrijdag, september 02, 2011 10:04 |
| niet met je voet, maar met je schoen ik zou het wel eens willen zien wonderbaarlijk wel:) |
|
| Mely: | Vrijdag, september 02, 2011 03:27 |
| OOOOOOOOO ontzettend mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Fulvipes | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2011 | ||
| Thema's: | ||