Achter een laag van tranen en glas
Achter een laag van tranen en glas...
Je sterke armen om me heen geslagen,
met een liefdevolle blik in je ogen,
die antwoord geeft op al mijn vragen..
Je zachte stem die in mijn oren fluistert,
net zolang tot al mijn twijfels weg zijn,
en mijn verloren hart naar je stem luistert..
Je warmen handen die mijn lichaam strelen,
alsof je letters op mijn lichaam maakt,
waarin staat dat ik je nooit meer hoef te delen..
Je fluistert woorden tegen me net zolang tot ik slaap,
heel de nacht blijf je naar me kijken, en geniet je,
van de nieuwe morgen en de zon die weer op gaat..
Mijn wekker maakt me wakker, met tranen in mijn ogen,
weer een droom over hoe het had moeten zijn,
dat onze liefde voorbij is, wil ik nog steeds niet geloven.
Ik mis je, ik mis alles van je, hoe je bent, hoe je was,
de enige plek waar ik nog kan kijken naar ''ons'',
is op een foto achter een laag van tranen en glas....
Je was en bent de liefde van mijn leven...
Reacties op dit gedicht
| Autumn2: | Zaterdag, september 03, 2011 13:34 |
| Prachtig geschreven,bijzonder treffend. Sterkte | |
| zomerkind: | Vrijdag, september 02, 2011 13:38 |
| zo zie je maar jessie liefde doet altijd pijn:) liefs eddie |
|
| kelo ami: | Vrijdag, september 02, 2011 13:14 |
| ja het missen doet pijn maar zal over een tijdje beter gaan sterkte gr kelo ami |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Angel~Of~Love | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2011 | ||
| Thema's: | ||