Wat de gevolgen zijn
Niemand zal nog met me spreken
een bebloede string en hemdje was genoeg
geen lakens vroegen uitleg
waarom zou ik huilen
alles was genoeg voor een adem
alles was genoeg voor een boterham
koud, zonder gevoel
kon ik enkel een soort mens zijn
verwijt, sla me,
ontneem me kracht
schreep de lach van mijn gezicht
en hou van me
hou van me,
terwijl ik zwijg
en je stil vermoord
zo kan je me zien
raak me niet aan
ik sta onder druk
geen mens die weet hoe mijn gezicht is
wat denk je nu zelf?
een bebloede string en hemdje was genoeg
geen lakens vroegen uitleg
waarom zou ik huilen
alles was genoeg voor een adem
alles was genoeg voor een boterham
koud, zonder gevoel
kon ik enkel een soort mens zijn
verwijt, sla me,
ontneem me kracht
schreep de lach van mijn gezicht
en hou van me
hou van me,
terwijl ik zwijg
en je stil vermoord
zo kan je me zien
raak me niet aan
ik sta onder druk
geen mens die weet hoe mijn gezicht is
wat denk je nu zelf?
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, september 03, 2011 16:41 |
| Op zulke momenten is het tijd jezelf graag te zien. ela |
|
| windwhisper: | Zaterdag, september 03, 2011 13:57 |
| emotievol schrijven, je hebt er je hart en je wanhoop zeer zeker in sfeer neergeduid lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Machomai | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2011 | ||
| Thema's: | ||