papa
Papa,
Ik mis die dat jij die je was die je bent, zo erg,
Het is niet te beschrijven hoeveel.
En dit schrijf ik over jou and daddy I love you,
Maar ik voel de pijn in m'n keel.
Altijd was je vrolijk en hield je van je leven,
Tot je ging scheiden en verslaafd raakte.
Die dagen zitten vast in m'n hoofd geprikt, voor altijd,
En liet je wat achter op m'n lichaam, de schade die je maakte.
Sinds die dag hield je niet meer van me,
Ik was nooit goed genoeg en deed alles fout zei je.
De woorden spoken steeds door m'n hoofd, elke dag,
De pijn word steeds erger, wat heb je toch tegen me?
Je werd steeds erger verslaafd,
Eerst alleen alcohol, toen ook drugs en de pijn werd erger.
Je sloeg me, telkens als ik bij je was,
Want je haatte me en toen werd alles nog erger...
Later kreeg je ook nog anorexia,
Ik zag je steeds dunner worden, ik wist het wel.
Ik durfde niks te doen, want dan sloeg je me,
Maar nu heb je alleen nog maar botten met een klein beetje vel.
Papa,
Ook al geef je niet om mij, ik geef wel om jou.
Elke dag voel ik pijn door je, maar dat is niet de echte jij, niet de vader die ik heb.
Ik weet dat je binnenkort doodgaat, en ik ga je zo missen,
Maar ik weet het, je bent het hier gewoon zat.
Ik mis die dat jij die je was die je bent, zo erg,
Het is niet te beschrijven hoeveel.
En dit schrijf ik over jou and daddy I love you,
Maar ik voel de pijn in m'n keel.
Altijd was je vrolijk en hield je van je leven,
Tot je ging scheiden en verslaafd raakte.
Die dagen zitten vast in m'n hoofd geprikt, voor altijd,
En liet je wat achter op m'n lichaam, de schade die je maakte.
Sinds die dag hield je niet meer van me,
Ik was nooit goed genoeg en deed alles fout zei je.
De woorden spoken steeds door m'n hoofd, elke dag,
De pijn word steeds erger, wat heb je toch tegen me?
Je werd steeds erger verslaafd,
Eerst alleen alcohol, toen ook drugs en de pijn werd erger.
Je sloeg me, telkens als ik bij je was,
Want je haatte me en toen werd alles nog erger...
Later kreeg je ook nog anorexia,
Ik zag je steeds dunner worden, ik wist het wel.
Ik durfde niks te doen, want dan sloeg je me,
Maar nu heb je alleen nog maar botten met een klein beetje vel.
Papa,
Ook al geef je niet om mij, ik geef wel om jou.
Elke dag voel ik pijn door je, maar dat is niet de echte jij, niet de vader die ik heb.
Ik weet dat je binnenkort doodgaat, en ik ga je zo missen,
Maar ik weet het, je bent het hier gewoon zat.
Reacties op dit gedicht
| Bert Lagom: | Maandag, september 10, 2018 22:23 |
| Ik heb dit gedicht gelezen, met tranen in mijn ogen. Je bent een heel sterke vrouw. Vooral dat je ondanks wat hij je aan deed, hem nog steeds g4aah ziet. Heel veel respect heb ik voor je. En veel sterkte in deze moeilijke tijd. | |
| Anootje ...: | Maandag, september 05, 2011 08:46 |
| Triestig ... :( pijnlijk :( Veel sterkte!!!!!! Groetjes xxx |
|
| Hans Winter: | Zondag, september 04, 2011 23:45 |
| misschien doet hem ''t liefste van de wereld ''t meest nog zeer, misschien weet hij zich niet meer daarmee te verenigen, wijst hij eigenlijk zichzelf weg, maar misschien is dat ten leste echt de beste pijn die hij krijgen kan. groetje voor je liefde toch, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: annedropdead | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2011 | ||
| Thema's: | ||