Gevangen
Ik zit gevangen
gevangen in mezelf
in m’n eigen gevoelens
Ik zit alleen en staar vooruit
Maar het is donker en kil
Ik heb een doek voor m’n ogen
Een grote zwarte doek
In de verte zie ik mijn doel
mijn kracht
mijn liefde
mijn God
maar ik zit nog steeds met dat doek
Er is ook een raam en
daarachter een muur
Wanneer ik erin slaag om die
Zwarte doek voor m’n ogen weg te krijgen
is er nog steeds dat raam
en die muur
Maar daarachter zie ik mijn doel
mijn kracht
mijn liefde
mijn God
ik moet enkel door het doek
door het raam
en door die muur
gevangen in mezelf
in m’n eigen gevoelens
Ik zit alleen en staar vooruit
Maar het is donker en kil
Ik heb een doek voor m’n ogen
Een grote zwarte doek
In de verte zie ik mijn doel
mijn kracht
mijn liefde
mijn God
maar ik zit nog steeds met dat doek
Er is ook een raam en
daarachter een muur
Wanneer ik erin slaag om die
Zwarte doek voor m’n ogen weg te krijgen
is er nog steeds dat raam
en die muur
Maar daarachter zie ik mijn doel
mijn kracht
mijn liefde
mijn God
ik moet enkel door het doek
door het raam
en door die muur
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: liesbeth macken | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2011 | ||
| Thema's: | ||