nog een handicap erbij
Mijn hart krijg jij niet klein
al raak jij wel steeds mijn ziel
ik blijf tegen je vechten
net zollang tot jij weg bent
ik kan jou niet accepteren
jij maakt me van steen
gevoelloos en angstig
laat me snijden
nu kan ik mijn hand niet meer gebruiken
want ik snee twee pezen door
waar ze niks meer aan kunnen doen
door jou nog een handicap
ik ben boos, verdrietig
en vooral angstig
want jij raakt mijn ziel steeds weer
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Zondag, september 11, 2011 17:02 |
| wie tineke?? vecht terug! liefs eddie |
|
| mopske: | Zondag, september 11, 2011 14:15 |
| en,,,,,,,,,,,,ben je er wat mee opgeschoten ? denk het niet he. mopske |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 11, 2011 14:12 |
| tulpje toch!!! | |
| Louise Lichtzee.: | Zondag, september 11, 2011 13:22 |
| Precies.. Think before you act. I thing you need to grow up, get out. Zie in dat dit niet werkt en dat je zo niet verder kunt, we zijn allemaal volwassen, nmw. | |
| Nipster: | Zondag, september 11, 2011 11:18 |
| Makkelijk om je steeds achter "borderline"te verschuilen. | |
| windwhisper: | Zondag, september 11, 2011 10:58 |
| toch doe je dat jezelf allemaal aan Tineke en dat besef je best Cobie ja sorry hoor, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2011 | ||
| Thema's: | ||