De arme rijke man...
‘Fluwelen juwelen en satijnen robijnen...’
Uit gonsgouden kelken drink ik chroomzilver.
Mijn geverniste geraniums gestorven geraffeld
en opgepoetst wederom. Ze vullen mijn bestaan.
Ik kleed mijn lichaam gebronsd en met parels
als knopen. Mijn glorie zal nimmer vergaan.
Uit doffe villa’s stem ik glimmende paleizen.
De lompe leken onder ons één van de vele deuren wijzend.
Deze entourage van vernuft en welzijn is immers
alleen voor de wijzen. Zij, stelen het mals uit kaviaar
Wij, het leven doorproeft en doorstaan als winners.
-Flitste er mij net iets voorbij?
Was het fonkelend, glinsterend misschien? Iets waardevols.
Een stem pleit mijn twijfels in vrijheid gedraald en zegt: “Zoek maar!”
Is het dan toch het schuldgevoel van rijkdom dat mij overmeestert?
“Welnee,” bedenk ik mezelf, en bodem nog maar een Sambuca!-
Domweg doorgaan, ik zal lachen om elke grap, de toekomst en
de volgende stap. Er zal nooit iets zijn wat mij zorgen baart.
De maan lacht me toe, het geluk slijpt mijn aderen gezoet.
Ook de sproeten van dageraad als spikkels op knikkers tonen mij affectie
En de sterren knipperen hun ogen voor mijn schatten met volle moed.
Zulks verfraai en graai ik, vergrijp mij aan het lustprieel van statusverrijking. Om de rijke te verstarren en de povere te porren
in algemene verademende vergapen ambities, en elan.
Maar…op een dag wanneer de stem niet meer te verdrinken is,
zal ik degene zijn die gorgelt, geen drank maar bloed.
Dan, als alle waarde van bezittingen mij ontvallen,
zal ik glorieus en met trots sterven,
zodanig met in mijn teinthart
geboorde diamantenscherven.
Maar...wacht nog heel even.
Want tot het zover is,
smul van het leven!
*** 7 april 2005 ***
Uit gonsgouden kelken drink ik chroomzilver.
Mijn geverniste geraniums gestorven geraffeld
en opgepoetst wederom. Ze vullen mijn bestaan.
Ik kleed mijn lichaam gebronsd en met parels
als knopen. Mijn glorie zal nimmer vergaan.
Uit doffe villa’s stem ik glimmende paleizen.
De lompe leken onder ons één van de vele deuren wijzend.
Deze entourage van vernuft en welzijn is immers
alleen voor de wijzen. Zij, stelen het mals uit kaviaar
Wij, het leven doorproeft en doorstaan als winners.
-Flitste er mij net iets voorbij?
Was het fonkelend, glinsterend misschien? Iets waardevols.
Een stem pleit mijn twijfels in vrijheid gedraald en zegt: “Zoek maar!”
Is het dan toch het schuldgevoel van rijkdom dat mij overmeestert?
“Welnee,” bedenk ik mezelf, en bodem nog maar een Sambuca!-
Domweg doorgaan, ik zal lachen om elke grap, de toekomst en
de volgende stap. Er zal nooit iets zijn wat mij zorgen baart.
De maan lacht me toe, het geluk slijpt mijn aderen gezoet.
Ook de sproeten van dageraad als spikkels op knikkers tonen mij affectie
En de sterren knipperen hun ogen voor mijn schatten met volle moed.
Zulks verfraai en graai ik, vergrijp mij aan het lustprieel van statusverrijking. Om de rijke te verstarren en de povere te porren
in algemene verademende vergapen ambities, en elan.
Maar…op een dag wanneer de stem niet meer te verdrinken is,
zal ik degene zijn die gorgelt, geen drank maar bloed.
Dan, als alle waarde van bezittingen mij ontvallen,
zal ik glorieus en met trots sterven,
zodanig met in mijn teinthart
geboorde diamantenscherven.
Maar...wacht nog heel even.
Want tot het zover is,
smul van het leven!
*** 7 april 2005 ***
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Dinsdag, september 13, 2011 21:40 |
| genietend het leven gemist , maar sommige worden er vrolijk van ;) groet ,klaas |
|
| vanessa-:p: | Dinsdag, september 13, 2011 20:40 |
| erg mooi..doet me denken aan een boek xx vanessa |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, september 13, 2011 19:34 |
| is mij te ingewikkeld 2 keer gelezen nu na 7 jaar ben je meer ontwikkeld :P groetjes wr |
|
| Fairouz: | Dinsdag, september 13, 2011 12:50 |
| mag het nog wel eens lezen want ik ben net beneden wilde ik schrijven haha Nu, ik heb het nog eens gelezen hoor Y nogmaals gegroet !! |
|
| Fairouz: | Dinsdag, september 13, 2011 07:53 |
| een "verheven "schrijven Y mag het nog wel eens lezen want net beneden fijne dag, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Godvader | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2011 | ||
| Thema's: | ||