Korte Vreugd
Je leefde altyd in een kooi,met hele dikke tralies.
Je vond het leven nog zo mooi..
Je wilde vliegen als een vogel..
Maar je vleugels wilden niet..
Je ogen straalden altyd vrolijk,
Maar erachter school verdriet..
Je eiste weinig en toch veel..
Je leven was een luchtkasteel,
toch wil ik je beeld bewaren..
Zoals je vroeger was.
Je was heel slank met blonde haren..
en nog zo groen als tgroenste gras..
Je had gedacht dat je van tleven,
iets maken kon en twas je streven..
Naar liefde en Geluk.
Je vond het leven nog zo mooi..
Je wilde vliegen als een vogel..
Maar je vleugels wilden niet..
Je ogen straalden altyd vrolijk,
Maar erachter school verdriet..
Je eiste weinig en toch veel..
Je leven was een luchtkasteel,
toch wil ik je beeld bewaren..
Zoals je vroeger was.
Je was heel slank met blonde haren..
en nog zo groen als tgroenste gras..
Je had gedacht dat je van tleven,
iets maken kon en twas je streven..
Naar liefde en Geluk.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jennie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Serenity | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2000 | ||
| Thema's: | ||