Marein
In al haar problemen,
was jij haar oplossing.
In al haar stormen,
was jij de rots.
De golfbreker ontnomen,
slaan tranen als golven.
Haar onzichtbaar verdriet,
kan ik met moeite niet stelen.
Jij was haar sterkte,
haar geluk in veel pijn.
Jij was haar Liefde,
betekenis en omarming.
Ik probeer haar te helpen,
ongevloeide tranen te drogen.
Ik probeer jou te volgen,
maar dat zal nimmer lukken.
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, mei 08, 2002 14:04 |
| als je gewoon jezelf bent, lukt het waarschijnlijk wel.. :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: charly | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||