Gewoon de
kleine dingen
tijd draagt geen wijzers meer
op en onder gaat de zon
zelfs het tij meandert als
blauw en wit in vogelvlucht
de lucht verstikt naar grijs
stappen weerklinken
ergens slaat een deur
een hond blaft
in de verte wandel jij
aan je arm een tas
winkel in winkel uit
staat dit? Nee te klein
Gewoon dat; dat kleine
er raast een trein langs
mensen achter ruiten
haast! ‘het’ werk wacht
Anneke Bakker: | Vrijdag, september 16, 2011 17:43 |
De gewone kleine alledaagse dingen, ze zijn me lief Arie en er wacht geen werk meer, tijd geen wijzers, alleen het genieten van de opkomst en ondergang van de zon zolang me de tijd is gegund, Mooi gedicht en graag gelezen . Lieve groet Anneke |
|
mucho: | Vrijdag, september 16, 2011 15:36 |
en dan de hele tijd zwaaien naar die mensen en roepen: ik kom uit Friesland, ik kom uit Fietsland:D |
|
mucho: | Vrijdag, september 16, 2011 15:36 |
prachtig, arie ik sluit aan in de rij en doe het licht uit:P |
|
De kleine Vos: | Vrijdag, september 16, 2011 15:13 |
ja gewone dingen van het leven als je er goed naar kijkt zie je zo veel meer! Lieve groet Sonja |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 16, 2011 14:40 |
mooi schrijven!!gr.janny | |
Fairouz: | Vrijdag, september 16, 2011 14:28 |
wat een heerlijk realistisch schrijven arie. graag komen lezen...zonnige groet , Fairouz |
|
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 september 2011 | ||
Thema's: |