Dierbaar
ik heb u nooit kunnen bedanken
voor de liefde die ik kreeg
ik heb altijd aangenomen
dat het normaal was
en ik zweeg
ik heb u nooit kunnen kussen
op de wangen zomaar, ineens
ik heb u als een ouder gekregen
en u noemde mij uw zegen
maar
ik heb u nooit kunnen zeggen
hoeveel ik u waardeer
nu het bijna te laat is
doe ik het nu
want straks
kan het niet meer
dag lieve moeder, dag lieve pa
ik blijf je zoon voor altijd
en kijk nog eenmaal om
en ga
de eenzaamheid tegemoet
zonder pa en ma.
voor de liefde die ik kreeg
ik heb altijd aangenomen
dat het normaal was
en ik zweeg
ik heb u nooit kunnen kussen
op de wangen zomaar, ineens
ik heb u als een ouder gekregen
en u noemde mij uw zegen
maar
ik heb u nooit kunnen zeggen
hoeveel ik u waardeer
nu het bijna te laat is
doe ik het nu
want straks
kan het niet meer
dag lieve moeder, dag lieve pa
ik blijf je zoon voor altijd
en kijk nog eenmaal om
en ga
de eenzaamheid tegemoet
zonder pa en ma.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Maandag, september 19, 2011 01:03 |
| het is nooit te laat :) mooi! groetje wr |
|
| karinvangelder: | Zondag, september 18, 2011 18:31 |
| zo een band blijft klapdoos h gr x Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klapdoos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2011 | ||
| Thema's: | ||