tegen de muur oplopen..
Ze wist dat ze tegen de muur op zou lopen,
Ooit wist ze dat het moest gebeuren.
Ook wist ze dat iedereen haar waarschuwden.
maar ho maar dat ze er gehoor aan gaf.
Leven gaat door,
hadden ze haar immers verteld.
Dus ging ze door
Feestje hier, feestje daar.
Leren voor haar theorie examen.
En weer werk zoeken.
Alles vergeten aan gevoelens
En maar door razen, geen tijd voor verdriet.
En nu staat ze voor de immens grote muur
Geen gat, geen deur
Ze is te laat..
Want ze knalde er keihard tegenaan.
En geen woorden meer die het konden verzachten.
want immers iedereen om haar heen zei : Het was te verwachten...
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Maandag, september 19, 2011 02:10 |
| ze moest het blijkbaar zelf ondervinden het is moeilijk praten tegen dovemansoren :S goed geschreven! h.gr. wr |
|
| mucho: | Zondag, september 18, 2011 23:14 |
| goh, tegen de muur oplopen bergschoengedichtje:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Musiclove | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2011 | ||
| Thema's: | ||