na de dood
na de dood
niet dat de stenen druppen
slechts een stemloze klacht
beweegt hij zijn lippen
in de krochten van de nacht
sterren melden zich absent
kometen schuwen licht
kom weer eens wat roken
laat de gordijnen nog maar dicht
het wintert in zijn woorden
na de dood is er rust
totdat roerige eeuwen
de eeuwigheid hebben gekust
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 22, 2011 14:10 |
| ben het met ela eens mooi!! |
|
| spring-in-het-veld: | Donderdag, september 22, 2011 13:25 |
| wel hoor, druipgrotten man man..kletsnat daar hoor.. als je zelf eventjes niets zegt hoor je...drup drup plets, werkelijk waar.. hoi, sihv |
|
| mucho: | Donderdag, september 22, 2011 13:18 |
| ik denk in lichtjaren slaap in mijn stenen tijdbed in mijn woorden bewaar ik eten op het leven! |
|
| teun hoek: | Donderdag, september 22, 2011 11:29 |
| wij wachten op die klapzoen | |
| ela: | Donderdag, september 22, 2011 00:20 |
| De toekomst eindigt bij de dood daarna is er enkel nog verleden. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2011 | ||
| Thema's: | ||