de kaars
ik ben een brandende kaars
en ik draag
het enige zichtbare in het onzichtbare
de starter van vreugde en verwoesting
het licht in het donker
de wijsheid van het onbekende duister
het warme wanneer het koud is
de pijn wanneer je te dicht komt
tot het einde vast aan één deel gekluisterd
tot ik zacht uitsis
sssst slaap zacht
blaas me uit
tot morgen
en ik draag
het enige zichtbare in het onzichtbare
de starter van vreugde en verwoesting
het licht in het donker
de wijsheid van het onbekende duister
het warme wanneer het koud is
de pijn wanneer je te dicht komt
tot het einde vast aan één deel gekluisterd
tot ik zacht uitsis
sssst slaap zacht
blaas me uit
tot morgen
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Vrijdag, oktober 23, 2015 15:02 |
| Jouw gedicht verscheen op mijn startscherm. Tjonge wat mooi! Schitterend jouw beeld met die kaars! Zo graag gelezen. Vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
| mucho: | Vrijdag, september 23, 2011 13:51 |
| tsssss:P | |
| Aluna: | Vrijdag, september 23, 2011 09:18 |
| mooi zo :p | |
Over dit gedicht
| Auteur: snake642 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2011 | ||
| Thema's: | ||