denken dat je iemand kent
ik dacht dat ik je kende
dacht dat ik je kende door en door
heb ik toch heel even pech
blijkt dat niet zo te zijn
ik dacht dit gaat wel over
tis een fase zo voorbij
was dat even pech voor mij
theeft twee weken geduurd
als niet langer
tot ik er niet meer tegenkon
want er zat iemand tussen ons te stangen
ik hield van jou dus zei je hoe ik me voelde
het enigste wat jij zei
was dat ik het verkeerd bedoelde
ik was jaloers
jij was niet mijn bezit
ik zei: heb ik ooit gezegd dat het zo zit?
je werd boos ik ook
slapeloze nachten had ik door jou
ik gaf om je oprecht
tot dat iemand mij anders had gezegd
ze vertelde me
dat ik niet op me moest laten schelden en doen
ja mijn gedachten kwamen bij toen
ik besefte alles wat er was gebeurd
en dat onze vriendschap helemaal was verscheurd
en dat door 1 bepaald wijf
die ze niet helemaal heeft op der schijf
ik ben boos heb alles uitgewist
dus nu voel je niet verraden
kheb jou gewoon net zo hard uit mijn leven gewist
als ik zeg dat het me niks doet
zou ik liegen
doet me heus wel wat maar daar moet je gewoon overheen vliegen
als je dat eenmaal kan gaat ut leven door
maar nu weet ik in ieder geval
onze vriendschap eindigde nog voor mijn eerste schoolbal