je maakt me van steen
Ja, jouw naam is borderline,
wat jij steeds maar moet geven is die ellendige pijn.
Je laat me verdorie nooit alleen,
jij maakt me gevoelloos als een dooie steen.
Jij die steeds zoekt naar mijn grens,
ja, en dan zeg jij trap er maar weer in mens.
Jij zult nooit mijn grens geven,
want mijn pijn en verdriet doet jou steeds weer meer opleven.
Jij die je thuis voelt bij mijn,
en ik wil jou niet, ik wil juist vrij zijn.
En ja hoor dan zeg jij begin maar met krassen,
en snijden tot die diepe plassen.
Maar ik wil jou niet zijn,
ja jouw verdomde klote naam als borderline.
Jij die net zei je moet nu automutileren,
zeik niet ik wil het juist afleren.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2011 | ||
| Thema's: | ||