ik gaf jou het voordeel van de twijfel
ik leerde je vertrouwen
ik probeerde alles te vergeten wat ik had meegemaakt
maar jij gaf me ongelijk
leerde me je te haten iedere dag meer
waarom vertrouwde ik jou met dit beurse hart van mij
dat in meer stukjes en vaker gebroken is dan
een vallende steen
het kan en zal weer heel worden
maar ik beloof je dit
ik zal je nooit meer het voordeel geven
je playde me ondanks je wist
ondanks je mijn facked up verleden kende
ik heb meer gehuild dan jij een voldoende haalde
ik gaf jou het voordeel van de twijfel
dat was het domste wat ik ooit heb gedaan
ik heb me vaak zonder het te weten
zonder het te weten kei hard laten gebruiken
maar ik kijk jou nu niet meer aan
ondanks het mij veel moeite kost
want ik hield wel echt van jou geloof me maar
maar ik ken jou soort ho joa ik ken jou soort
maar al te goed helaas
ik ben meer geplayed dan
dan er bladeren van de bomen vallen
ik heb meer littekens op mijn ziel dan
dan er regendruppels vallen tijdens een stort bui
en toch kan ik lachen
maar dan wel om jou want ik heb je door
sneller dan de rest omdat ik jou soort ken
en nu zeg ik jou dat je de laaste bent
die mij ooit zoveel pijn heeft gedaan
waarom vertrouwde ik jou
*you know who*