in dit licht

In steen heeft stilte eeuwig tijd gehad.., En is de klank geen moment verzwegen.., Door wat zich roert ononderbroken.., Tegen een schaduw die de harde kern omvat. De last alleen heeft nergens kans gekregen. In diepe groeven.., langs vlakken spiegelglad.., Omhelst de gloed al wat een steen bevat.., Zodra het licht de zwaarte komt bewegen. Want licht reikt verder dan de dag.., de nacht.., bestrijkt de kilte.., doet de vormen spreken.., hernieuwd de kleuren weer anders neergestreken.., en maakt de huid van elke steenwand zacht..- Door glans en weerschijn waarin stralen breken...- Op harde schoonheid die op 'n lichtbron wacht...

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

wervelende regenboog:	Woensdag, september 28, 2011 11:37
ik deel je bewondering voor stenen ze lijken dode dingen, maar zijn gestolde energie vooral de halfedelstenen vind ik mooi leuk dat je er hier aandacht aan besteedt :) groetjes wr

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: pantarhei
Gepubliceerd op: 28 september 2011
Thema's: [Bewondering] [Leven]