wieg bij dageraad
in een verloren droom
wieg ik bij dageraad
het laatste vleugje hemel
heen en weer
lukt het me even
schoonheid te beleven
tot ik in een spoor
van tranen
ervaring achterlaat
Reacties op dit gedicht
| Melt: | Zaterdag, oktober 01, 2011 23:16 |
| Wederom mooi geschreven..! Lieve groetjes |
|
| Godvader: | Zaterdag, oktober 01, 2011 23:06 |
| multi-interpretabel en geslaagd...lekker kort en krachtig ook gr. Y |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, oktober 01, 2011 16:54 |
| tranen is los laten Martine het kan je hart luchten. liefs x Karin |
|
| windwhisper: | Zaterdag, oktober 01, 2011 14:09 |
| aanrakend deze woorden Martine warme groet vanuit een heerlijk zonnig Den Haag Cobie met liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||