verzinkende einders
in onze nachten kennen wij geen pauzes
in ‘t lieven onberekenbaar wisselen wij telkens
de richting naar de dag het licht de schaduw
water kleuren wij onder een regenboog
in zachte tinten drijvend naar de zee met
voor ons ongekende stroomversnellingen
waarin wij ons toch niet verliezen en één
verzinken wij einders in opstijgende nevels
tussen oevers filigraan betakte struiken.
sunset 01-10-2011
tussen oevers filigraan betakte struiken.
sunset 01-10-2011
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zaterdag, oktober 01, 2011 14:19 |
| poezie met een hoofdletter Sunset Ingo warme groet Cobie goede middag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||