Hier sta ik dan zo in het donker
Hier sta ik dan zo in de nacht
Ik, alleen die naar de hemel kijkt
En stiekem op een wonder wacht
Ik sta in een labyrint
Ik word door het leven vergeten
Ik, die naar het licht zoekt
En alles wil doorbreken
Ik, die steeds maar vechten blijft
Ik loop recht tegen de wind in
Ik, die blijft geloven in geluk
Tegen elke stroming in
Het zou wel prettig zijn
Iemand aan mijn zij
Niet alles meer alleen
Maar ik kijk om me heen...
Tja, toch wel alleen...