Mijn geheim...
Ik voelde het al zo even
Ze bleek niet in staat te lachen
om de humor van haar man
En stilte was haar vriend
Ik merkte het toen zo zeker
Er werd helemaal niets meer gezegd
Ze was zo bang voor de buurman
en haar vriend was echt de stilte
Ik bespeurde de omgeving
maar zag alleen haar silhouette
Plastic kroeshaar krullend een theaterpruik
Vouwend haar handen in elkaar, liggend
tot alleen de stompjes nog restten
Ik dacht in nachten, en
droomde met mijn gedachten
De tuin, de margrietjes, en ’t balkon
Haar buurman met de ijzeren schop
Haar tranen, die plensden op ’t gazon
Maar... niets, helemaal niets
Dagenlang
Niets
Alleen triestige stilte...
Ik bladerde in verwilderde archieven,
inktte mijn ganzenveer in duizenden glazen potjes
Maar gevonden noch geschreven, ’t lezen waard
Toch kuste zij haar kinderen andermaal
terwijl ze schaterlachte en dronk met de goden
Mijn ogen hadden 't gezien maar zij
konden haar man de waarheid niet vertrouwen
Het aanzicht van zijn wezen dat reeds was gekrompen
naar kinderlijkheid toe
waar zijn nageslacht hem troostte
Een zuchtje wind zou hij al als vijand benoemen...
De rouwdag viel vooraleer het
de kans had om aan te breken
Zelfs de bloedrode schemer was fel
en de zonnestralen vonden mij blindelings
Bliezen de maskers van dieven,
verlichtte de paperassen naar mijn believen
Zelfs ’t zand tussen haar tenen gloeide
ondergronds
daar, ongemerkt, kon ’t mij niet gerieven...
Ze bleek niet in staat te lachen
om de humor van haar man
En stilte was haar vriend
Ik merkte het toen zo zeker
Er werd helemaal niets meer gezegd
Ze was zo bang voor de buurman
en haar vriend was echt de stilte
Ik bespeurde de omgeving
maar zag alleen haar silhouette
Plastic kroeshaar krullend een theaterpruik
Vouwend haar handen in elkaar, liggend
tot alleen de stompjes nog restten
Ik dacht in nachten, en
droomde met mijn gedachten
De tuin, de margrietjes, en ’t balkon
Haar buurman met de ijzeren schop
Haar tranen, die plensden op ’t gazon
Maar... niets, helemaal niets
Dagenlang
Niets
Alleen triestige stilte...
Ik bladerde in verwilderde archieven,
inktte mijn ganzenveer in duizenden glazen potjes
Maar gevonden noch geschreven, ’t lezen waard
Toch kuste zij haar kinderen andermaal
terwijl ze schaterlachte en dronk met de goden
Mijn ogen hadden 't gezien maar zij
konden haar man de waarheid niet vertrouwen
Het aanzicht van zijn wezen dat reeds was gekrompen
naar kinderlijkheid toe
waar zijn nageslacht hem troostte
Een zuchtje wind zou hij al als vijand benoemen...
De rouwdag viel vooraleer het
de kans had om aan te breken
Zelfs de bloedrode schemer was fel
en de zonnestralen vonden mij blindelings
Bliezen de maskers van dieven,
verlichtte de paperassen naar mijn believen
Zelfs ’t zand tussen haar tenen gloeide
ondergronds
daar, ongemerkt, kon ’t mij niet gerieven...
Reacties op dit gedicht
| David de Vreer: | Dinsdag, oktober 04, 2011 22:20 |
| interessante schrijfstijl | |
| claire vanfleteren: | Maandag, oktober 03, 2011 19:42 |
| Amaai, dat zijn echt mooie woorden, je kunt zelfs zien wat je schrijft. Proficiat Claire |
|
| ela: | Zondag, oktober 02, 2011 18:06 |
| Mooi het thema doen aanvoelen. ela |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, oktober 02, 2011 12:35 |
| boeiend groetje wr |
|
| M-Rose: | Zondag, oktober 02, 2011 11:16 |
| drinkT | |
| M-Rose: | Zondag, oktober 02, 2011 11:15 |
| ja je krijgt zo dagelijks veel geheimen als je drinke met de goden jouw archief doorbladeren geeft classe |
|
| Fairouz: | Zondag, oktober 02, 2011 10:51 |
| geheimen ....ik las als thema mystiek o.a. en soms wilde ik dat even in de schrijvers hoofd kon klimmen. graag komen lezen Y...zonnige groet uut Grunn, Fairouz |
|
| Erwin.: | Zondag, oktober 02, 2011 09:02 |
Fijn om te lezen, dat bedrukte - knap gedaan! |
|
| trucker klaas: | Zondag, oktober 02, 2011 09:00 |
| geheimen ,meestal van verbogen normen kunnen een heel mensenleven vervormen :( fraai schrijven ,klaas |
|
| windwhisper: | Zondag, oktober 02, 2011 08:48 |
| vannacht las ik het al, toen mijn verkoudheid me wakker hield, boeiend zeer zeker die gloeiende sporen in het ondergrondse zand warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Godvader | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||