gemis van familie
Zo is er weer een dag
met vele zorgen
stilletjes in de eenzaamheid
ben ik opzoek naar contact
maar niemand blijkt te reageren
ik begin er aan te ergeren
spuugzat van het gezeik
familie die me in de steek laten
zelfs me zussen
ik mis de liefde
het gevoel van leegte
begin ik erg te voelen
waarom vraag ik mezelf af
heb ik iets verkeerds gedaan
Reacties op dit gedicht
| mopske: | Zondag, oktober 02, 2011 23:42 |
| goh laat mij ook es zeuren, ik was mijn man al kwijt, en weet je, vandaag raakte ik mijn zoon, schoondochter en twee kleinkinderen kwijt, mijn jongste zoon heeft me dood verklaard, en een dochter die me in de steek laat, samen met de kinderen, zo, heb ik ook eens gezeurd, mens leef toch eens en wees dankbaar voor wat je wél hebt.!!! | |
| zomerkind: | Zondag, oktober 02, 2011 18:24 |
| nee tineke tis niet jouw fout maar de mensen om je heen zijn fout:) liefs eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||