jij was een vreemde in de nacht voor mij
en ik liep langzaam door
en keek voorzichtig achterom
ik zag, jij keek aan mij voorbij

voorzichtig liep ik trager door
wat angst wat beven
maar het was voor niets
jij had mij niets te geven

jij was gewoon een voorbijganger
die liep net als ik in de nacht
ik had stiekem op contact gehoopt
maar had verkeerd gedacht

de eenzaamheid in die donkere nacht
waarin ik mezelf liep te verkopen
en had zelf nooit gedacht
dat ik zo zou zinken
zo als een vrouw
midden in de
nacht
haar lichaam probeerde
te verkopen

gewoon omdat ik eenzaam was
en voelde mij alleen
had gehoopt dat ik een compaan kon vinden
maar zag er helaas geen een
en jij kwam er niet eens aan te pas

toen ben ik maar naar huis gegaan
verdrietig triest en koud
mijn God wat had ik haast gedaan
ik kreeg het ineens benauwd

mezelf aanbieden om mijn eenzaamheid
te verkopen voor gezelschap
zo midden in de nacht
als ik dat ooit aan iemand zou vertellen
had niemand dit van mij verwacht

dus ik doe er het zwijgen toe
en wandel snel naar huis
ik voel me vies, koud en moe
ben toch wel blij,
want ik ben bijna thuis.

©leny kruis