Ik ben 'n kwade vulkaan
ergens helemaal alleen
op de maan, bekijk de
Aarde van op een afstand.
ik ben een schizofreen.
Woedend als een Picasso
schilder ik dan gedichten
op het maanoppervlak in
de hoop dat ze eeuwig
zullen blijven bestaan.
En in het stalen raket-wrak
waarmee ik naar hier werd
verbannen drink ik te vaak
cognac om mijn eenzame
waarheid te verdringen.
Toch zal ik ooit terugkeren
naar de Blauwe Planeet om
het boetekleed van mij af
te schudden, mijn bundels
te signeren en handjes te
schudden op een beurs.
Dan zal ik genieten van
deze aardse omwentelingen.
Maar ook van de rozengeur
en...de maneschijn.