ernstig ziek...
je ziet de zon spelen
spelen met de kleuren van haar
je voelt de druk op je schouders
wat is de wereld toch zwaar...
het blauw van haar ogen
weerspiegeld de zee
Haar oprechte lach
ze neemt hem altijd voor je mee
Je voelt je even veilig
wanneer je haar aanraking voelt
je wilde haar geluk niet verstoren
je hebt het goed bedoeld
je wenst haar al het goede
niet jouw angst en pijn
je wou dat alles anders was
je wilt gewoon samen zijn
hoe ga je haar ooit vertellen
over de illusie van jullie geluk
je wilt haar er niet mee belasten
jouw hart is toch al stuk
Toch moet het moment komen
dat je zegt waar het op staat
dat het niet jouw keuze is
maar dat je haar binnenkort verlaat....
spelen met de kleuren van haar
je voelt de druk op je schouders
wat is de wereld toch zwaar...
het blauw van haar ogen
weerspiegeld de zee
Haar oprechte lach
ze neemt hem altijd voor je mee
Je voelt je even veilig
wanneer je haar aanraking voelt
je wilde haar geluk niet verstoren
je hebt het goed bedoeld
je wenst haar al het goede
niet jouw angst en pijn
je wou dat alles anders was
je wilt gewoon samen zijn
hoe ga je haar ooit vertellen
over de illusie van jullie geluk
je wilt haar er niet mee belasten
jouw hart is toch al stuk
Toch moet het moment komen
dat je zegt waar het op staat
dat het niet jouw keuze is
maar dat je haar binnenkort verlaat....
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Woensdag, oktober 05, 2011 14:07 |
| dit is mooi! | |
| mucho: | Woensdag, oktober 05, 2011 13:41 |
| en dan valt er niets anders dan afscheid nemen mooi schrijven vol tranen liefs, |
|
| windwhisper: | Woensdag, oktober 05, 2011 11:52 |
| jeetje, dat lijkt me heel erg moeilijk, heel veel sterkte. ook bij het moeten vertelllen lieve groet Cobie |
|
