op eigen graf
mistroostig hoe ze
in hun onverdroten puur zijn
lichtdromend staan te kijken
naar een reeds verloren hemel
waaruit verdord bruin dagdievend
naar beneden valt
zich niet bewust dat ze tevens
met de wind mee
staan te dansen op eigen graf
Reacties op dit gedicht
| entropy: | Zaterdag, oktober 08, 2011 16:07 |
| Dit is echt fijn :) | |
| entropy: | Zaterdag, oktober 08, 2011 14:33 |
| Het is even geduld hebben op zaterdag tot de site reageert, maar ik wou graag even terug naar dit gedicht om te zeggen dat ik het echt schitterend en prachtig vind. Ik voel me blij en bevoorrecht. | |
| elze: | Vrijdag, oktober 07, 2011 11:39 |
| het graf, een herinnering van dromen ,,mooi laive Martine | |
| Godvader: | Vrijdag, oktober 07, 2011 03:25 |
| je schrijven is zeer multi-interpretabel voor een geest als de mijne...structuur en achtergrond versterken je gedicht, je weet waar je mee bezig bent denk ik zo..nog bedankt btw voor je reacties:) gr. Yoeri |
|
| switi lobi: | Donderdag, oktober 06, 2011 21:08 |
| Oooo... deze is prachtig Tine! Liefs, switi lobi |
|
| entropy: | Donderdag, oktober 06, 2011 20:08 |
| Zo mooie | |
| Quicksilver: | Donderdag, oktober 06, 2011 11:56 |
| oef, sterk en droevig gedicht! lieve groeteknuff, dicky |
|
| zomerkind: | Donderdag, oktober 06, 2011 07:44 |
| beetje macaber:) liefs eddie |
|
| windwhisper: | Donderdag, oktober 06, 2011 06:45 |
| poezie jouw eigen Martine graag gelezen warme groet Cobie met een herfstglimlach, goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||