Rust.
Rust.
De stilte claimt
tot mediteren
waarin je weer jezelf ontmoet
je afvraagt
na ’t gedane jachten
of de prestatie wel voldoet.
Innerlijke rust
jezelf herwinnen
waar je ‘t intens geluk hervindt
stromend als ijkpunt
fris naar binnen
al peinzend je op feiten pint.
Je doet beseffen
dat het streven
naar ‘t voldoen aan wens van alleman
rond werk en
menselijke kontakten
je plaatst in een niet gewilde ban.
De rust opent
vermoeide ogen
ontstaat weer zicht op waar geluk.
Bepaal je opnieuw
jouw eigen grenzen
is ’t leven ontdaan van al die druk.
th.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Vrijdag, oktober 07, 2011 22:57 |
| ff gas terug en tot jezelf komen broodnodig in deze hectische tijd goed verwoord h.gr. wr |
|
| Godvader: | Vrijdag, oktober 07, 2011 15:01 |
| mijn rustmomentje met je gedicht weer gehad!:) gr. Y |
|
| Fairouz: | Vrijdag, oktober 07, 2011 09:33 |
| goedemorgen teun, mensen haasten zich zelf voorbij. Overal bij zijn en overal aan mee doen . altijd moet er bezoek zijn logee-s die een paar dagen komen en praten , ze praten wat af bang zijn van je eigen gezelschap lijkt het wel Graag komen lezen teun...fijn weekend !! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||