er zijn onderzoeken die ik nooit heb ondergaan
wil het helemaal niet hoor
en toch weet ik dat ik ze ooit moet doorstaan
waarom dringt het toch niet tot me door

misschien vind ik de oorzaak van die vreselijke pijn
misschien kom ik er uiteindelijk wel door
maar ik wil niet bij die dokters zijn
ik ben er bang van hoor

ik wil geen dokters onnodig aan mijn lijf
al zal het misschien wel nodig zijn
als je weet dat ik bij veel pijn al stil blijf
en weet, nee het is niet fijn

speel ik nu met mijn eigen gezondheid
of maakt dat eigenlijk niets uit als ik het ooit maar doe
dat er iets mis met me is is een fijt
maar dat wist iedereen tot nu toe

mijn koppeke zit overvol
en nog steeds is de emmer niet overgelopen
soms slaagt het wel even op hol
tot alles terug op zijn plaatsje is gekropen

je begrijpt het waarschijnlijk allemaal niet
doet er echt niet toe
want ik help liever anderen met hun verdriet
dan dat ik het voor mezelf doe

zo denken ze uiteindelijk niet aan mij
en kan ik mijn maskertje oplaten staan
en daar blijft het waarschijnlijk niet bij
want het masker zal ooit verdwijnen gaan

soms ben ik het masker al kwijt
en dat zien ze mijn ernstige gezicht
dan pas heb ik veel spijt
want dan hebben ze op mij gericht

daarom slaat mijn hoofd ook zo dikwijls op hol
ik denk nooit aan mezelf, maar altijd aan een ander
en uiteindelijk speelt het allemaal geen rol
want ze weten dat ik ooit nog van gedachten verander

geen dokter, geen niets
zo ben ik al veilig gesteld
en is er dan ooit echt iets
heb ik het jullie nooit verteld