Met lege handen
Nog houd ik je vast
met krachteloze handen
die hun grip verloren
teveel om los te laten
te weinig om vast te houden
Er is geen alternatief
voor deze eenzaamheid
de angst voor de leegte
is al wat er rest
Ik zwaai je uit
kus je vaarwel
een gebaar
dat alle verbinding verbreekt
en in het verlangen
vervagen de grenzen
tussen illusie en werkelijkheid
2 mei 2011
ela: | Zaterdag, oktober 08, 2011 19:55 |
Het leven is elke dag weer pijn doen, maar ook elke dag weer vreugde. ela |
|
wervelende regenboog: | Zaterdag, oktober 08, 2011 11:32 |
mooi deze, evenals je vorige gedichten h.gr. wr |
|
Auteur: frou-frou | ||
Gecontroleerd door: Erwin | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2011 | ||
Thema's: |