Verzeild in stilte
De wind verzeilt in plaatsen
waar haar stem niet reiken kan
dus zendt ze stilte met haar mee
en wacht, wetend dat nergens
een briesje terug zal kaatsen.
De regen valt in gebieden
waar tranen nooit gelaten zijn
dus plengt ze in een donderbui
haar smart door alle kleren
en laat zichzelf vervlieden.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||