Niemand houdt me tegen.
niemand die het ziet,
het geen wat me zo'n pijn doet, zoveel verdriet.
Niemand die er naar omkijkt,
ik ben toch zo'n vrolijk meisje,
tenminste dat lijkt.
Als ik naar me zelf kijk,
dan walg ik ervan,
mezelf haten dat is het enige wat ik kan.
Niemand die van me houdt,
hoe ik me voel, het laat iedereen koud.
éen woord over eten,
en ik begin al totaal te shaken.
Elk hapje dat ik neem,
dat wordt me verweten...
Waarom zit dat stemmetje in me hoofd
zo te smeken?
Elk hapje dat ik neem,
zegt het stemmetje,
moet eruit.
Ik probeer die stem in me te verdingen,
maar het word zo luid.
Dit is toch geen bestaan?
Hoe kan ik in hemelsnaam dat stemmetje verslaan.
Er komt een moment dat het mis gaat....
Dat het stemmetje in me hoofd,
me overhaalt tot een verschrikkelijke daad.
mopske: | Woensdag, oktober 12, 2011 14:48 |
leer eens luisteren naar andere mensen en vergeet dat stemmetje in je hoofd, dat maakt het leven een stuk aangenamer, knuf, mopske |
|
zomerkind: | Woensdag, oktober 12, 2011 13:02 |
ja daar moet je voor oppassem tineke!!! liefs eddie |
|
Nipster: | Woensdag, oktober 12, 2011 12:38 |
Jij bent iig hier enorm transparant...mss als je uit je slachtofferrol stapt je meer kans op genezing, nee genezen niet, dat kan niet, maar men kan je dan wel helpen om de scherpe randjes glad te maken...Je moet wel willen....en durven. Sterkte. |
|
Auteur: tulpje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 oktober 2011 | ||
Thema's: |