Boule.. Bouli.. Boulimia
Ooit zou de dag komen,
ik wist het zeker,
dat ik er niet meer om heen kon,
dat ik het moest vertellen,
eerlijk zijn is het beste,
dat is mij vaak gezegt,
maar toch, als het moment daar is,
is het moeilijk,
je doet haar al zoveel verdriet,
door steeds die moeilijke dagen,
dat ze me ziet worstelen
en zich afvraagt of ik het wel ga halen,
komt ook nog dit erbij,
kan ik het haar wel aandoen,
ik moest en zou het toch vertellen,
veel mensen wisten het al,
maar zij nog niet,
gewoon omdat ik niet durfde,
maar nu kwam het dan toch zover,
lieve mamma
ik heb boulimia
ik wist het zeker,
dat ik er niet meer om heen kon,
dat ik het moest vertellen,
eerlijk zijn is het beste,
dat is mij vaak gezegt,
maar toch, als het moment daar is,
is het moeilijk,
je doet haar al zoveel verdriet,
door steeds die moeilijke dagen,
dat ze me ziet worstelen
en zich afvraagt of ik het wel ga halen,
komt ook nog dit erbij,
kan ik het haar wel aandoen,
ik moest en zou het toch vertellen,
veel mensen wisten het al,
maar zij nog niet,
gewoon omdat ik niet durfde,
maar nu kwam het dan toch zover,
lieve mamma
ik heb boulimia
Reacties op dit gedicht
| ~britt~: | Zondag, oktober 21, 2012 15:06 |
| Hoi meid, ik wil je eventjes iets zeggen... Ik kreeg zelf de kans niet om het te zeggen. Bij mij deden anderen het, en ik kon mezelf niet verdedigen. Dat deed pijn, je moet nu wel weten dat er veel zal gaan veranderen... Je zult moeten vechten! Vechten tegen die k*t stem in je hoofd! Ik vecht er al een jaar tegen en het lukt mij nog steeds niet . Maar ooit zal er een dag komen dat je tevreden zal zijn! Ik geloof in jou !! Veel liefs Britt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hii | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||