Duivel in mij
sprekende ogen
die zwijgend mij bekijken
alsof ik een wonder ben
maar de angst overheerst
die donkere ogen
zijn de ogen van de
duivel
en spreken van
kom mee
wacht niet te lang
het heeft mij al te lang
geduurt om jou
zo intens te manipuleren
om angst aan anderen
te geven
maar ik wil niet
en de ogen maken mij niet bang
ze bestaan niet voor mij
al spreek je me nog zo aan
zwijgend zal ik verder gaan
met mezelf te blijven
en te laten
bestaan
als mens
geen duivel zit
in mij.
©
leny kruis
die zwijgend mij bekijken
alsof ik een wonder ben
maar de angst overheerst
die donkere ogen
zijn de ogen van de
duivel
en spreken van
kom mee
wacht niet te lang
het heeft mij al te lang
geduurt om jou
zo intens te manipuleren
om angst aan anderen
te geven
maar ik wil niet
en de ogen maken mij niet bang
ze bestaan niet voor mij
al spreek je me nog zo aan
zwijgend zal ik verder gaan
met mezelf te blijven
en te laten
bestaan
als mens
geen duivel zit
in mij.
©
leny kruis
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: klapdoos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||