out
Ik zie jouw contouren in het duisterlicht
loop weg, en doe de ramen dicht..
Ik hunker naar jouw vertrouwen, jouw armen, jouw adem
Je gezicht,de moedervlek op je rug,
ik wil je terug.
Gewoon om het even, maar je staat op dood
en niet op leven.
Mosgroen de gedachten
hoorde hoe de engelen lachten..
Jij bent thuis,
in het eeuwig leven..
meer dan ik jou ooit kon geven.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, april 17, 2016 17:54 |
| Indrukwekkend mooi gedicht. Liefs | |
| Red_Rose: | Donderdag, oktober 20, 2011 21:19 |
| mooi geschreven... | |
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, oktober 20, 2011 02:03 |
| Mooi, vol met troost geschreven (hem zijn thuiszijn gegund)! Liefs, Jacky |
|
| Godvader: | Woensdag, oktober 19, 2011 15:14 |
| hiervan genoten hoor:) gr. Y |
|
| Lion10cc: | Woensdag, oktober 19, 2011 14:05 |
| heel mooi en ontroerend geschreven Nipster vriendelijke groet Leon |
|
| Fairouz: | Woensdag, oktober 19, 2011 13:57 |
| Indrukwekkend !! | |
| windwhisper: | Woensdag, oktober 19, 2011 12:39 |
| dit is echt heel heel bijzonder geschreven chapeau warme groet Cobie goede middag Nipster |
|
| Oorlam: | Woensdag, oktober 19, 2011 11:55 |
| eej de dichterspen echt weer opgevat, goed bezig:) | |
| mucho: | Woensdag, oktober 19, 2011 11:42 |
| maak me maar verdrietig:( | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nipster | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||