poppetje poppetje zo zacht en teer
oogappel van ons eigen leven
wat doet het ontzettend zeer
dat wij jou weg moeten geven
liefste mijn liefste het was niet jouw schuld
en het was niet dat je niet mocht leven
maar Hij had zeker geen geduld
en wilde jou een hemels leven geven
kleine o kleine wij missen jou zo
en zullen jou nooit vergeten
jij zit in ons hart
dat zul jij altijd weten
©
leny kruis
wat doet het ontzettend zeer
dat wij jou weg moeten geven
liefste mijn liefste het was niet jouw schuld
en het was niet dat je niet mocht leven
maar Hij had zeker geen geduld
en wilde jou een hemels leven geven
kleine o kleine wij missen jou zo
en zullen jou nooit vergeten
jij zit in ons hart
dat zul jij altijd weten
©
leny kruis
Reacties op dit gedicht
| Jooozef: | Vrijdag, november 18, 2011 08:39 |
| Aandoenlijk en met veel gevoel geschreven! | |
| : | Woensdag, oktober 19, 2011 14:38 |
| wordt hier stil van dapper en mooi verwoordt deze woorden zeggen alles het doet veel pijn het zal je kind maar zijn!!'' | |
| klapdoos: | Woensdag, oktober 19, 2011 13:40 |
| windwhisper, dit is mij gelukkig niet overkomen hoor, ik ben getrouwd met een vrouw en we hebben beiden geen kids, nooit gehad ook, maar als schrijfster moet je jezelf in kunnen leven in andersmans verdriet, schijnt gelukt te zijn met dit korte gedicht, Dank voor je lieve reactie, groet van leny |
|
| windwhisper: | Woensdag, oktober 19, 2011 13:38 |
| wat droef, wat een verdriet Heel veel sterkte warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klapdoos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||