Zesenvijftig keer niet
gossie zei mijn zus
gisteren
toen ik zei
"morgen zou onze moeder jarig zijn"
wonderlijk vond ze het
dat ik daar nog aan dacht
hoe oud was je
vijf of zes
toen ze dood ging
ja bijna zes
was ik
voor mij is het niet vreemd hoor
de twintigste oktober
is en blijft
die speciale dag
een verjaardag
gekleurd
door een hemelrandje
achtentachtig zou je zijn geworden mam
je haalde
nog nèt niet de tweeendertig
dus
zesenvijfig keer
verjaarde je niet
fluister ik
met de wind
tussen zachte regendruppels
een verjaarsmelodie
zonder die woorden
"lang zal je leven"
want dat deed je niet
je jongste dochter Cobie
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, oktober 21, 2011 02:14 |
| Mooi dat je na al die jaren nog aan je moeder denkt, Cobie, maar dat kan in feite niet anders. Mijn broer verjaart ook op 20 okt maar heeft geen besef meer van wat het betekent door Alzheimer, in feite levend dood. Maar toch vier ik het met hem, misschien toch dat vonkje herinnering (nog)? Spijtig dat je moeder je zo vroeg ontvallen is,maar jeziet,zeleeftvoort! Liefs, Jacky. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 20, 2011 17:25 |
| ja ik denk daar ook aan al zeg ik het vaak niet mooi geschreven coby |
|
| teun hoek: | Donderdag, oktober 20, 2011 15:16 |
| intens gemis laat geen steek vallen. Sterkte op zo''n terugkijk dag. | |
| Mady: | Donderdag, oktober 20, 2011 14:36 |
| Heel erkenbaar Cobie, ik tel ook altijd hoe oud ons moeder en vader nu zouden zijn, warme knuffel | |
| karinvangelder: | Donderdag, oktober 20, 2011 12:50 |
| triest Cobie maar een ijzersterk geheugen voor verjaardagen vind ik zo mooi en het gedenken zeker waard liefs x Karin |
|
| mucho: | Donderdag, oktober 20, 2011 12:34 |
| wat we zelf missen weten we te geven aan anderen liefs, |
|
| arie: | Donderdag, oktober 20, 2011 12:10 |
| Helaas mocht ze jou niet zien opgroeien Cobie. Maar ik weet zeker dat ze altijd heel dicht bij je is liefs, arie |
|
| ninodepino: | Donderdag, oktober 20, 2011 11:30 |
| wat is een getal in de eeuwigheid van leven, kus. |
|
| Elinora: | Donderdag, oktober 20, 2011 10:32 |
| Je hebt gelijk, zulke dagen blijven voor altijd in je gedachten, maar zolang je aan haar blijft denken is ze niet dood, maar leeft ze voort gehuld in een voile van herinnering en liefde...en zolang jij zult leven is ze altijd dichtbij jou, totaan jullie hereniging toe..! Ik wens je een heerlijke dag Cobie! liefs Lin |
|
| roosjerood: | Donderdag, oktober 20, 2011 10:02 |
| heel veel sterkte lieve Cobie | |
| Nipster: | Donderdag, oktober 20, 2011 08:16 |
| Nee zulke dingen vergeet men niet, liefdevol en warm geschreven...knuffie | |
| zomerkind: | Donderdag, oktober 20, 2011 08:16 |
| nou sterkte maatje kusssss |
|
| Yellow: | Donderdag, oktober 20, 2011 08:04 |
| gevoelig schrijven, knuf x |
|
| trucker klaas: | Donderdag, oktober 20, 2011 07:24 |
| een nagedachtenis om te omarmen .... warme groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||