Onbemind
Zit hier alleen in mijn huis
geen kinderen meer die dagelijks binnen komen lopen
het voelt niet meer als thuis
durf zelfs niet meer op een nieuwe liefde te hopen
Al mijn liefde,mijn gevoel
waar moet ik er mee heen
Vlieg tegen de muren op
mijn hart is niet van steen
Na tien jaar alleen zijn
het missen van liefde en aandacht
het doet zo'n pijn
Het ontneemt me de eetlust
maakt me passief
Ik doe het niet bewust
wil alleen maar zo graag een lief!
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Vrijdag, oktober 21, 2011 20:08 |
| eenzaamheid siert je leven ik hoop dat je iemand zal vinden:) gr eddie |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, oktober 21, 2011 14:28 |
| heel menselijk hoor Mamke wie weet gaat je wens nogeens in vervulling ? hoop doet veel zo je wel weet lieve groet x Karin |
|
| windwhisper: | Vrijdag, oktober 21, 2011 13:27 |
| droef, soms ben ik ook, of was ik ook in zo''n stemming dan luister ik naar het lied van Guus Meeuwis "eenzaam" heet het en dan zakte het weer, soms moet je jezelf ook bij de hand pakken en er wat aan doen, want ooit las ik de tekst "eenzaamheid is dezelf geschilderde muur op je raam" warme groet Cobie met liefs |
|
| Fairouz: | Vrijdag, oktober 21, 2011 13:26 |
| tien jaren zonder iemand die op een speciale manier om je geeft ...dat is wel heel erg lang. ik kan me er niets bij voorstellen. Ik wens je het van harte hoor. want echt waar, samen is zoveel leuker !! Sterkte, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||