dementie
Rustig kijkend om me heen
Daar zit ik dan alleen
Soms met gedachten, soms ook niet
Een geheugen als vergiet
oude meubels lijken nieuw
en zelfs je vrienden zijn vreemd
wie zijn de mensen die eten komen brengen
en mijn melk door mijn koffie mengen
Zoekend naar iets herkenbaars
Alleen dat, is helaas schaars
Soms zijn er heldere momenten
Dan leef ik op, ben ik jeugdig en bij de tijd
Weet ik wat ik wil,denk, voel en benijd
Zomaar voor even van mijn ziekte bevrijd
Daar zit ik dan alleen
Soms met gedachten, soms ook niet
Een geheugen als vergiet
oude meubels lijken nieuw
en zelfs je vrienden zijn vreemd
wie zijn de mensen die eten komen brengen
en mijn melk door mijn koffie mengen
Zoekend naar iets herkenbaars
Alleen dat, is helaas schaars
Soms zijn er heldere momenten
Dan leef ik op, ben ik jeugdig en bij de tijd
Weet ik wat ik wil,denk, voel en benijd
Zomaar voor even van mijn ziekte bevrijd
Reacties op dit gedicht
| roosjerood: | Zaterdag, oktober 22, 2011 14:16 |
| stilmakend veel sterkte |
|
| windwhisper: | Zaterdag, oktober 22, 2011 11:13 |
| ik kan me voorstellen dat je "leeft" en geniet op heldere momenten heel veel sterkte warme groet Cobie |
|
| Godvader: | Zaterdag, oktober 22, 2011 02:36 |
| in stilte gelezen! gr. Yoeri |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kyra. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||