Ik kan niet zeggen dat ik je mis,
want ik weet in me hart dat het niet zo is.
Het is een bevrijding dat jij nu weg bent,
ik zie nu een wereld wat ik nooit heb gekend.
Ik hoor geen ruzies meer,
dat was de reden dat ik me op me kamer op sloot telkens weer.
De titel als vader verdien je niet,
niemand deed me ooit zoveel verdriet.
Als 14 jarig meisje gooide je me op de straat,
vanaf die dag ontstond er haat.
Waar was je toen ik je nodig had?
oh ja, ik was vergeten dat jij toen in de café zat.
Je vertelde iedereen hoe slechte dochter ik was, hoeveel verdriet ik je deed,
daardoor gingen mensen mij haten,
waardoor ik nog meer leed.
Ik zal nooit vergeten hoe slecht ze allemaal over me spraken.
Ja ik heb vaak gehuild,
daar zat ik dan op de grond met me hoofd in me knieën geschuild.
Nooit zal je een vader voor me zijn,
want als je echt van me gehouden had,
dan deed je me niet zoveel pijn.
: | Woensdag, oktober 09, 2013 22:16 |
Zo ontzettend herkenbaar. Mooi geschreven!! | |
zomerkind: | Maandag, oktober 24, 2011 19:00 |
das zeker waar meisje:) gr eddie |
|
Nipster: | Maandag, oktober 24, 2011 11:26 |
sterkte hoor.... | |
wervelende regenboog: | Maandag, oktober 24, 2011 10:23 |
hij is nog niet zo ver gevorderd in de leerschool die leven heet als je het zo probeert te zien kun je hem op den duur nog vergeven (ook) en dat is voor jou ook weer een bevrijding sterkte en succes! h.gr. wr |
|
youkie: | Maandag, oktober 24, 2011 10:13 |
sterkte meisje liefs |
|
Auteur: meisje1991 | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2011 | ||
Thema's: |