Om er de hele tijd voor jou staan te wachten

Om te dromen van wat er ooit zal komen

Tot jij ooit mijn pijn zou gaan verzachten

Ik heb alles voor je over gehad

Ik heb je los gelaten, jouw zin altijd gedaan

Ik heb mijn hart en ziel voor je neergelegd

En gewacht tot je er iets mee zou doen

Maar weet je lief? Ik kan zo niet verder gaan

Dit alles is niet genoeg geweest

En meer dat dit kan ik je niet geven

Dus denk ik dat ik ophoud met dit soort van ‘leven’.

Ik heb gewacht op mijn mooiste en stoutste dromen

maar nu wint mijn hoofd het van mijn hart

en ik besef me dat alles waar ik deze jaren op heb gewacht

Toch wel nooit zal komen

Ik ben moe, schat

Te moe om nog langer te wachten

Het heeft me al mijn liefde en kracht gekost

En nooit heeft het iets opgelost

Het leven is te kort om op iets te wachten

Op iets wat misschien nooit gaat komen

Dus ik steek een mes in de bubbel van mijn dromen