Ouderdam.
Soezend in de warme herfstzon
word ik overvallen
door dwarrelende gedachten
vragen waarop geen antwoord is
langzaam verdwijnt de zon
regen plenst naar beneden
mijn wangen zijn nat
nat door eigen tranen
weer afscheid van 'n deel zekerheid
sluw bekruipt me
besef van ouderdom
nu is de tijd voor mij
aangebroken
word ik overvallen
door dwarrelende gedachten
vragen waarop geen antwoord is
langzaam verdwijnt de zon
regen plenst naar beneden
mijn wangen zijn nat
nat door eigen tranen
weer afscheid van 'n deel zekerheid
sluw bekruipt me
besef van ouderdom
nu is de tijd voor mij
aangebroken
Reacties op dit gedicht
| Elinora: | Woensdag, oktober 26, 2011 17:52 |
| je behoort nu tot de groep der wijze vrouwen Tooske..zoveel levenservaring is toch ook heel prachtig..verdriet is daar ook zeker een onderdeel van, maar de glimlach is niet ver weg...en zit verscholen in de gewone dingen van het leven..probeer hier van te genieten! gezellige avond nog, hartelijke groeten Lin |
|
| mucho: | Woensdag, oktober 26, 2011 17:24 |
| poetisch liefs, |
|
| Nipster: | Woensdag, oktober 26, 2011 15:17 |
| Mooi verwoord, afscheid nemen van wat was... | |
Over dit gedicht
| Auteur: tooskedeb | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||