op laag en hoog
Met je klaterlach
van zonnediamanten
huil jij waaitranen
in een nevel van troost
Je brengt alles en iedereen
in vervoering, glinsterlacht
jouw grote kracht
en groottemacht
Je helpt mensen
thuis te komen
op bestemming
door vaart te houden
Ik sta graag aan mijn
zijlijn ruik jouw nabijzijn
huil mee met jouw
tranen die strooit
op laag en hoog
val jij vang jij
altijd mijn oog
mijn waterval
Reacties op dit gedicht
| mima: | Zondag, oktober 30, 2011 14:05 |
| Heeeel mooi, Entropy! zo lees ik je het liefst:) mima |
|
| marchiano di noche: | Woensdag, oktober 26, 2011 23:51 |
| Ja erg mooi | |
| kelo ami: | Woensdag, oktober 26, 2011 20:24 |
| prachtig... prachtig.... | |
| Michaël Van den Haute: | Woensdag, oktober 26, 2011 20:18 |
| die is goed! | |
| switi lobi: | Woensdag, oktober 26, 2011 19:21 |
| Wow.... Wat mooi! |
|
| youkie: | Woensdag, oktober 26, 2011 15:47 |
| mooi mooi liefs | |
| Nipster: | Woensdag, oktober 26, 2011 15:18 |
| heel erg mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: entropy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||