Verslaafd aan het licht
Net als artiesten ben ik verslaafd aan het licht,
maar teveel kijken naar het licht maakt je blind.
Wij willen graag schijnen tijdens dit leven,
maar we branden onszelf helemaal op.
Wij beklimmen de trap van de evolutie,
maar flikkeren er aan het eind vanaf.
Wij worden geboren als vrije geesten,
maar raken vast in het net van de duivel.
Wij zoeken de zin van het leven,
maar vallen vertwijfeld in ons graf.
Reacties op dit gedicht
| David de Vreer: | Vrijdag, oktober 28, 2011 01:09 |
| Ik was Star Wars aan het kijken. Sorry. | |
| mucho: | Donderdag, oktober 27, 2011 21:34 |
| geen zin als ik het niet dacht dan zet ik maar een punt:D |
|
| mucho: | Donderdag, oktober 27, 2011 21:31 |
| goeie tekst zal ik hem even kopieeren en god zegen de greep als ik bovenaan de trap in het diepe kijk:D en loslaat |
|
| mucho: | Donderdag, oktober 27, 2011 20:13 |
| hier teken ik voor oh neee, neeeee te laat:S |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, oktober 27, 2011 19:48 |
| zo denk je er nu over groetje wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||