is er dan echt niemand
Ik ga kappot
hoe mensen
op mijn reageren
hoe ik ben
wat ik doe
het is nooit goed
ik straf mezelf
door te snijden
en daarna
ja, wordt ik
nog afgerekend
door het ziekenhuis
en de leidigng
waarom vraag
ik me af
is er dan echt niemand
die mijn begrijpt
Reacties op dit gedicht
| Esther36: | Zondag, november 06, 2011 17:09 |
| Natuurlijk begrijp ik je! Maar wat moet het pijnlijk voor je zijn. Bij je gedicht voel ik je letterlijke pijn, maar ook die in je hart. Zou liefde voor jezelf ook een uiting kunnen worden? |
|
| zomerkind: | Zondag, oktober 30, 2011 20:28 |
| ik wel tineke:) liefs eddie |
|
| entropy: | Zondag, oktober 30, 2011 16:51 |
| Tja die lessen in het leven die je nog moet leren als je zo jong bent :) |
|
| windwhisper: | Zondag, oktober 30, 2011 10:05 |
| nou Tineke jouw snijden is een schreeuw om aandacht en misschien zou je er beter aandoen om op een andere manier die aandacht en die zorg en die warmte, die je behoeft en broodnodig hebt te vragen. Want het ziekenhuispersoneel bij de EHBO heeft echt heel veel moeite om iedereen die echt in levensgevaar is te willen redden. Je vraagt om eerlijk begrip en hier is dus mijn antwoord liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2011 | ||
| Thema's: | ||