herfstkleurenblind
op deze ochtend
ben ik herfstkleurenblind
voel mij een vreemde
in mijn vel, enkel jouw tong
kan mij de liefde strelen
lig ik hier naakt en bloot
mijn onschuld, jou
jou treft geen blaam
bewaart je schaam
en borst heel zedig toegedekt
soms zou ik willen vluchten
mijlenver mijn nachten leven
in woestenijen van gevoel
onder het zwijgen van de sterren
met enkel dood als doel
sunset 02-11-2011
Reacties op dit gedicht
| ela: | Woensdag, november 02, 2011 15:02 |
| Een poëzie parel. ela |
|
| kelo ami: | Woensdag, november 02, 2011 12:11 |
| prachtig... | |
| KillingAngel: | Woensdag, november 02, 2011 11:12 |
| Wauw. Een bloedmooi gedicht.. | |
| windwhisper: | Woensdag, november 02, 2011 08:37 |
| herfstpoezie van grote klasse goede morgen Sunset Ingo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2011 | ||
| Thema's: | ||