Mama,

Als kleine meid, moest ik al zo snel groot zijn.
Bij niemand kon ik steun zoeken, ook niet bij jou!
Want wanneer ik je nodig had, was je er niet.
Je moest altijd gaan werken. Ik weet dat je dat deed voor mij.

Zodat ik niks te kort zou komen.
Maar mama al dat gerief en speelgoed, had ik niet nodig.
Ik had jou nodig, mijn mama, mijn vriendin, mijn steun en toeverlaat.

Maar nee, je was er niet.
In de vakanties zat ik altijd bij familie of in de opvang.
Je had geen tijd om met mij leuke dingen te doen.
Tijdens school zag ik je ook al niet veel, want dan moest ik bij meme gaan slapen.
Ook weer voor je werk.

Als er op school iets te doen was, zoals moekesdag.
Dan heb ik je niet veel gezien mama. ;(
Ik was altijd op zoek naar jou. Maar ik vond je niet.
Iedere keer opnieuw werd ik gekwetst, maar kon het je niet vertellen.

En nu ik zoveel ouder ben en er telkens aan terug denk.
Wordt ik elke keer steeds weer gekwetst. Het raakt me zo diep mama.

Nu dat je ons kleine zus hebt en meer tijd hebt,
besef ik pas wat ik miste vroeger. En weet ik waarom ik soms zo jaloers ben op mijn kleine zus.

Telkens als het vakantie is, plan je verschillende dingen, die leuk zijn voor de kleine.
Zoals gaan zwemmen, een wandeling in het bos, Het ballenbad, en zo veel meer.

Dingen die je met mij bijna nooit deed. En die doe je nu in overvloed.
Ik weet dat is leuk voor de kleine.

Maar wanneer gaan wij nog eens iets leuk doen?
Ik kan me niet meer herinneren wanneer wij voor het laatst nog eens iets samen hebben gedaan.
Ik mis je mama.

Ookal zie ik je alle dagen en praat ik alle dagen tegen je.
Toch mis ik je!
Je was altijd zo creatief in dingen te verzinnen die we konden doen...

Maar nu ben je enkel nog creatief in de kleine haar voordeel.
Nu is het terug vakantie.. We hebben al veel dingen gedaan.
Maar niks dat ik ook leuk vind.. Weer eens voor de kleine.
Ik klink jaloers misschien nu, maar ik mis je gewoon.

Ik heb je altijd gemist.